Taakherschikking/ Wet -en regelgeving

Tot voorkort werd het zelfstandig uitvoeren van de voorbehouden en risicovolle handelingen in de praktijk geregeld aan de hand van taakherschikking. Bij taakherschikking worden de taken tussen verschillende beroepsgroepen structureel herverdeeld en schriftelijke vastgelegd op lokaal/ individueel niveau.

Om de zelfstandige bevoegdheid van de VS en PA te regelen, is bij Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) per 1 januari 2012 gestart met de regeling Tijdelijke bevoegdheid verpleegkundig specialisten. Via artikel 36a van de Wet BIG was (en is) het mogelijk om bij wijze van experiment bevoegdheid te geven om voorbehouden handelingen uit te voeren. Het Tijdelijke Besluit heeft de duur van maximaal 5 jaar en binnen die 5 jaar moet er onderzocht zijn wat het effect is van het Tijdelijk Besluit. Uit het evaluatieonderzoek van De Bruin et al. (2015) is gebleken dat het toekennen van een wettelijke bevoegdheid aan VS en PA bijdraagt aan het efficiënter inrichten van de zorgprocessen en aan de juiste inzet van professionals. Op dinsdag 3 oktober 2017 stemde de Eerste Kamer in en op 1 september 2018 is in de Wet BIG definitief vastgelegd dat de VS en PA zelfstandig voorbehouden handelingen mogen uitvoeren. De voorwaarden die gesteld zijn in de Regeling Zelfstandige bevoegdheid verpleegkundig specialisten zijn:

1. Handelingen vinden plaats binnen het specialisme (AGZ/GGZ) van het beroep waarvoor zij een erkende specialistentitel mag voeren
2. De handelingen betreffen van een beperkte complexiteit
3. Het betreffen routinematige handelingen
4. Het betreffen handelingen waarvan de risico’s te overzien zijn
5. De handelingen worden uitgeoefend volgens landelijk geldende richtlijnen, standaarden en daarvan afgeleide protocollen.

Met de invoering van de definitieve regeling is het niet langer nodig om, naast de wettelijke regeling, aanvullende afspraken (taakherschikking) te maken over het borgen van de kwaliteit van het voorschrijven of van de uitvoering van de andere voorbehouden handelingen. Net als andere artikel 14- beroepsbeoefenaren zijn de verpleegkundig specialisten zelf verantwoordelijk en aanspreekbaar op de kwaliteit van hun handelen. Zij horen zelf zorg te dragen dat zij handelen binnen wettelijke bevoegdheid en dat zij voldoende bekwam zijn, zonder dat dit aanvullend gereguleerd of gecontroleerd hoeft te worden door artsen of apothekers.